Ik vind rust als …
Ik vind rust in mezelf (mijn leven) als … [conditie of voorwaarde] voldaan is.
Daarna (pas) kan ik even gaan zitten, genieten en uitrusten.
Zalig, dit gevoel wil ik even vasthouden …
... maar ik kan dat (nog) niet, er is altijd wel iets dat op me wacht, de realiteit (of hoe ik het ervaar), dat BELANGRIJKE ding!
Als ik dat ‘belangrijke’ ding nog doe, dan ga ik … waarschijnlijks nog snel iets anders ‘belangrijks’ doen …
Voorbeelden van ‘Ik vind rust in mezelf als … ’:
Ik vind rust in mezelf als … ze ‘ja’ zegt
Ik vind rust in mezelf als … ik de ideale job vind
Ik vind rust in mezelf als … ik succes/huis/nieuwe auto/gewonnen heb
Ik vind rust in mezelf als … alles opgeruimd is
Ik vind rust in mezelf als … ik afgevallen/beter/genezen/geopereerd/dood/gepensioneerd ben
Ik vind rust in mezelf als … het huis/auto afbetaald is
Ik vind rust in mezelf als … vul gerust zelf aan
Allemaal zogezegde ‘belangrijke’ excuses [condities/voorwaarden] om constant gestrest (onrustig) door het leven te gaan.
Op die manier creëer je voor jezelf dat rust en blijdschap een illusie is, die bovendien zelden voorkomen en kort duurt.
Veel belangrijk vinden vormt een probleem
Als kind deed ik meestal creatieve dingen die mijn volledige aandacht opslorpen, omdat ik ze wilde voelen. Algauw had ik mee te draaien in de volwassen wereld waar eerst condities of voorwaarden dienen voldaan te zijn voordat ik kon ‘spelen’.
Er wordt gemakkelijk gelachen om onvoorwaardelijke rust, in de stijl van: ‘Ik zal wel rusten als ik dood ben!’.
De ‘grote mensen’ vonden veel dingen belangrijker waarvoor ik geen interesse bleek te hebben. Zo vonden ze destijds (nog altijd trouwens) een diploma halen zeer belangrijk.
Inderdaad, het kort feestje nadien was zeer leuk!
Rust binnenin jezelf vinden is belangrijker (en noodzakelijk) om te ontdekken wat echt belangrijk is!
Te veel dingen belangrijk vinden is de grondslag van hoeveel stress we ervaren en veroorzaakt vaak pijn. Er staat teveel op ‘t spel en er kan van alles fout gaan!
Geef minder om heel veel dingen, hopelijk zijn dat dan ook de dingen waarvan je beseft dat ze eigenlijk niet zo belangrijk voor je zijn.
- John Parkin
Als kind bood ik heel wat weerwerk, ik was dat moeilijk onhandelbaar kind. 45 Jaar later lijkt het dat die kleine verdorie goed wist wat hij van z’n leven wou, maar hij kon/mocht er niet in berusten!
[geen verwijt mama & papa, ik hoogstwaarschijnlijk hetzelfde gedaan]
Tip:
Wordt - net als ik destijds - niet te snel volwassen!
Blijf spelen en blijf dromen!
Zeg niet wat je gaat doen later als je ‘groot’ bent, maar wat je aan het doen bent!